ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΙΠΟΤΑ-ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

«Σφίξαμε το χέρι τόσων συντρόφων! Οταν καμιά φορά λιποψυχάμε
νιώθουμε σαν ένα μαχαίρι να τρυπάει την παλάμη μας
η ανάμνηση του χεριού τους.
Κι όταν κάνουμε το καθήκον μας νιώθουμε κάτω 
απ’ την παλάμη μας κάτι σίγουρο κι ακέριο
σα να κρατάμε μες στα χέρια μας ολάκερο τον κόσμο».

ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ…
…ανταλλάζοντας ματιές συνενοχής πίσω από τα φλεγόμενα οδοφράγματα, σε νυχτερινά ραντεβού,
σε κοινές διαδικασίες, ακονίζοντας τις συνειδήσεις μας, δημιουργώντας συντροφικές σχέσεις, εξελίσσοντας τις στρατηγικές μας, αναβαθμίζοντας τις πρακτικές μας, ροκανίζοντας τα θεμέλια του οικοδομήματος της κυριαρχίας.
Κάνοντας λάθη, μαθαίνοντας από τις “ήττες” μας, πλάι σε παλιούς και νέους συντρόφους.

…ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΦΟΡΜΕΣ
Οι διώξεις και οι φυλακίσεις αγωνιστών και αγωνιστριών, πάντοτε θα αποτελούν μια ακόμη αφορμή για νέες εχθροπραξίες
μια ακόμη αφορμή για να  ψαχτούμε, να πειραματιστούμε, να ανακαλύψουμε άγνωστα μονοπάτια, μια ακόμη αφορμή για να επιτεθούμε, παίρνοντας θέση μάχης στον κοινωνικό πόλεμο που μαίνεται, μετουσιώνοντας κάθε άρνηση και επιθυμία μας σε πράξη.

ΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΠΟΛΕΜΟΥ 
ΕΙΝΑΙ ΣΑΡΚΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΑΡΚΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΕΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ

ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΟΧΥΡΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ